Στ’ αστεία παίζαμε!
Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες μας
Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε
Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.
Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ’ το φως της ημέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη
Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοένα
Πώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιός θα μας δεχτεί;
Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας
δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στα ψέματα παίζαμε!
To Koskino 
Και τι είναι οι γυναίκες – σας;- για να τις δώσετε; Έπιπλα; Μάλλον έπιπλα τις θεωρείτε! – Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα πνίξατε – . Και την ζωή μου λήξατε πριν προφτάσω, το 1964 να γεννηθώ. Καλά να πάθετε λοιπόν.
Λεωνίδας Καζάσης από γενιά χαρτοπαικτών
Εν έτει 2021
Στην πολυκατοικία που διαμένω στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, μένει και μία νέα γυναίκα 27 χρονών, απόφοιτος τμήματος ιατρικής. Σαν γείτονες που είμαστε, είχαμε μια ζωηρή καλημέρα, και κάποιες φορές, κουβέντα σύντομη.
Της έβαλα λοιπόν, πριν από τρεις μήνες, στο γραμματοκιβώτιό της, έναν φάκελο, ο οποίος περιείχε μία κόλα αναφοράς εις την οποίαν της έγραφα τον μύθο που εξυφάνθη γύρω από το αρχαιοελληνικό όνομά της, καθώς και το ακόλουθο ποιητικό κείμενό μου:
Ανατολή, η μεσημβρία ψεύδεται,
όταν ηλιοπαρμένες συννεφιές
την απειλή προστάζουν
τις Κυριακές που οι μνήμες αναπαύονται.
Τα απόμακρα, τα αλλόκοτα, τα ακροκνεφή προτρέπουν,
ίχνη αδρά προσφέρονται
τις αφελείς αργίες.
και βέβαια το όνομά μου και την διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μου, για ενδεχόμενες παρατηρήσεις – σχόλια, εάν διετίθετο.
Όταν μετά από μέρες την συνάντησα στο κατάστημα τροφίμων, του Μασούτη, η κοπέλα όταν με έβλεπε, πάντα με χαιρετούσε, τώρα ως άγνωστο με προσπέρασε.
Στ’ αστεία παίζαμε…
Στ’ αστεία παίζαμε!
Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες μας
Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε
Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.
Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ’ το φως της ημέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη
Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοένα
Πώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιός θα μας δεχτεί;
Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας
δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στα ψέματα παίζαμε!
Μανώλης Αναγνωστάκης
Η Χρυσηίδα (Χρυσηίς) είναι μυθικό πρόσωπο που εμφανίζεται στην Ιλιάδα του Ομήρου.
Κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, ο Αχιλλέας πολιόρκησε και κατέλαβε την Υποπλακίη Θήβη και πήρε ως λάφυρα τη Χρυσηίδα, κόρη του Απολλώνιου ιερέα Χρύση, την οποία πήρε ως παλλακίδα ο Αγαμέμνονας, και ο Αχιλλέας κράτησε για τον ίδιο την Βρισηίδα η οποία υποτίθεται ότι ξεπερνούσε σε ομορφιά την Χρυσηίδα. Ο πατέρας της Χρυσηίδας, όμως, παρουσιάστηκε στον Αγαμέμνονα προσφέροντας δώρα και ζητώντας πίσω την κόρη του, αλλά ο Αγαμέμνονας του αρνήθηκε την κόρη του και του συμπεριφέρθηκε με ασέβεια και αγένεια, διαπράττοντας ύβρη απέναντι στον θεό Απόλλωνα. Ο ιερέας, επιστρέφοντας στον ναό, προσευχήθηκε στον Απόλλωνα να τιμωρήσει τον στρατό του Αγαμέμνονα, και έτσι ο Απόλλωνας έριξε έναν λοιμό στο στρατόπεδο για εννέα ημέρες και για να σταματήσει ο λοιμός έπρεπε ο Αγαμέμνονας να επιστρέψει την κόρη του ιερέα χωρίς λύτρα. Ο Αγαμέμνονας αναγκάστηκε να την επιστρέψει αλλά ήθελε κάτι να την αντικαταστήσει, έτσι απαίτησε από τον Αχιλλέα να του δώσει την Βρισηίδα, και αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τον οποίο ο Αχιλλέας ζήτησε από τη μητέρα ψυχή τη Θέτιδα να μιλήσει στους θεούς και να τιμωρήσει τον Αγαμέμνονα, και δίνει όρκο να μη συμμετάσχει πλέον στις μάχες του Αγαμέμνονα.
Χρυσηίδα επίσης ονομαζόταν και μια από τις Ωκεανίδες, κόρες του Ωκεανού και της Τηθύως όμως η αναφορά της στην Ελληνική μυθολογία είναι επιγραμματική.
Βέβαια εγώ εξυφαίνοντας στην γειτόνισσα τον μύθο του ονόματός της, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, αλλά και με μια δόση χιούμορ, παράλληλα της έγραψα, πως δεν είμαι Αγαμέμνων ούτε Αχιλλεύς. Και εκείνη, όπως ανέφερα, μου έκοψε την καλημέρα. Της χρωστώ δε και ευγνωμοσύνη που δεν με μήνυσε για σεξουαλική παρενόχληση.
Ελλάς ελλήνων χριστιανών του 2021
Reblogged this on Manolis.