Αντώνης Στασινόπουλος, Δύο ποιήματα

Έργο Νίκου Δεληγιάννη

ΟΠΤΑΣΙΑ

Λες και έχουμε γυρίσει από έξοδο
φοράς κόκκινο φόρεμα και λευκό μαντήλι στο λαιμό.
Ο δίσκος στο πικάπ κι χορεύουμε σε στροβίλισμα τρελό.
Ένα νυχτοπούλι με ξυπνά
μόνος στο δωμάτιο
βαθιά μεσάνυχτα
μια οπτασία.

*

ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ


Πουλί με σπασμένα φτερά
σε δρόμους ξένους
μόνος μέσα στους πολλούς.
Η μέρα σου βασανιστική και ατέλειωτη
αιχμάλωτη στα βλέμματα
και έπειτα η μοναξιά της νύχτας
εσύ και η σιωπή
με τη φλόγα του κεριού να τρεμοπαίζει
μακριά από τις αδιάκριτες ματιές
σαν το μικρό παιδί
φτιάχνεις χαρταετούς
ψηλά για να πετάξεις
πάνω από αγρούς, πόλεις και θάλασσες

*Από τη συλλογή «Το βρέφος», Εκδόσεις opportuna, Πάτρα 2014.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s