Μια Εύρυθμη Οπορτουνιστική Κοινοπραξία
Μες στη συννεφιά,
η μικρή μου γατούλα,
πολύ χαίρεται
που ’χει μεγάλα νύχια,
καθώς τα πουλιά
με τα μικρά τους ράμφη,
χτυπούν στο τζάμι,
που λιάζεται η μύγα
με τα μεγάλα μάτια.
*
Ε;
Ήρθε η εποχή
που ανοίγει τα ρόδια
πάνω στα κλαδιά!
Και μπορούμε δηλαδή
να φάμε… σπόρια!
Πριν έρθουν τα πουλιά,
πριν τα σκουλήκια
τα προφτάσουν στο χώμα!
Πριν… ο ένας τον άλλο;
*
.Άτιτλο
Ρίγη.
Το κεφάλι μου,
πήγαινε για να σπάσει.
Είχε αδειάσει,
όπως το ποτήρι μου.
Σαν καθρέφτιζε,
στο προφίλ, τη σελήνη
-ως να γεμίσει-
σαν άνθος μου έμοιαζε,
που ανφάς το ‘χα μαδήσει.
Ήδη.
*Από τη συλλογή “Το 18”, Εκδόσεις Κύμα, 2018.