Τόσα φιλιά- μα δίχως χείλη
τόσοι φρουροί- μα δίχως πύλη
τόσοι αγώνες- δίχως μάχη
Κρυφά θα φύγει δίχως να ‘χει Έρωτας
δίχως ν’ αγαπάμε.
Έλα λοιπόν κι απόψε, ας πάμε
Τι μπέρδεμα η ζωή μας, τι ιστορία… δική σου ή άλλη…
Τι σκαλίζεις Ήμασταν θάλασσα κι έχουμε γίνει Ξύσε το λούστρο των νυχιών σου,
-Είμαστε μεσοπόλεμος σου λέω, λοιπόν κι απόψε, ας πάμε πάλι κάπου
τόσες αφές- μα δίχως χέρια
τόσες ειδήσεις- δίχως περιστέρια
τόσες μαγείες- δίχως θάμα.αφήσει ούτε ένα ίχνος η γενιά μας…
Ζωή- χωρίς ποτέ να ζούμε.
να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε.
-Σάμπως να υπάρχει πια Ιστορία τα σπλάχνα του ραδιοφώνου;
σάπια βροχή και τιποτένια.
το ρίμελ, το make up και μίλησέ μου.
ανίατα μεσοπόλεμος… Ας πάμε να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε…
Reblogged this on Greek Canadian Literature.
Thaanks for a great read