Μ’ αρέσει το ρήμα νιώθω
Μ’ αρέσει το ρήμα νιώθω…
Νιώθω τον φλοίσβο της θάλασσας,
νιώθω τη μυρωδιά της.
Νιώθω τον αχό της βροχής
που σου βρέχει τα χείλη,
νιώθω την πένα
που χαράζει συναισθήματα
σ’ έν’ άσπρο φύλλο.
Νιώθω τη μυρωδιά εκείνου που αγαπάς,
νιώθω τη φωνή του
και το νιώθω με την καρδιά.
Νιώθω είναι το ρήμα
των συγκινήσεων,
που λικνίζεται πάνω στη ράχη
του κόσμου
και νιώθεται…
Και ακόμα πιο εύκολo
Και ακόμα πιο εύκολο θα μου ’ταν
να κατεβώ σ’ εσένα από τις πιο σκοτεινές σκάλες,
εκείνες του πόθου που μου χιμάει
σαν στερημένος λύκος μες στη νύχτα.
Ξέρω καλά πως θα έδρεπες τους καρπούς μου
με της συγγνώμης τα σοφά χέρια…
Και ξέρω επίσης πως μ’ αγαπάς με αγάπη
αγνή, απέραντη, βασίλειο της θλίψης…
Το δάκρυ μου όμως για σένα εγώ το ’σβησα
μέρα τη μέρα σε άπλετο φως
κι αμίλητη το ξαναστήνω στα μάτια μου
που, όταν σε κοιτάζω, τρέφονται μ’ αστέρια.
*Μετάφραση: Ευαγγελία Πολύμου
To Koskino 