ΤΟ ΑΛΕΝΤΕΖΟΥ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΕΝΟ
Το τίποτα στου τίποτα την πέτρα
Μονάχα λίγα δέντρα
Όλα γυμνά και γκρίζα.
Εδώ ποτάμι δεν κυλά
Και δεν φυτρώνει άνθους ρίζα.
Βρήκα την κόλαση στ’ αληθινά,
Γιατί αν δεν είν’ εδώ, δεν είναι πουθενά.
1907

ΩΔΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Γιατί είσαι δυο – γυναίκα και Θεός
Μυστήριο η δική σου παρουσία
Και πνεύμα η σάρκα σου τερπνό
Στην εξορία της όρασης την κρύα.
Το καθ’ εμπόδιο δρόμος ορατός
Στου αοράτου απείρου την ουσία.
23/2/1914

ΗΡΘΕ Η ΘΛΙΨΗ ΚΙ ΕΚΛΑΨΕ
Ήρθε η θλίψη κι έκλαψε
Στο πλευρό μου.
Αργά τα βήματα έγραψε
Στη θεϊκή πορεία
Στο πλευρό μου.
Αλλά δεν βλέπω την Μεγάλη κατοικία.
Σκοτεινιά στην κάθοδό μου.
5/5/1915

*Δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Καρυοθραύστις”, τεύχος 6, Δεκέμβριος 2020. Μετάφραση: Βασίλης Πανδής.