01
ένα μουτζουρωμένο πρωινό έπεσε
από το μέτωπο του θεού άλλο ένα ελάττωμα
μετά από μια σκοτεινή σιωπή
είχαν μολυνθεί οι άνθρωποι –
λίγοι ξεπεσμένοι άγγελοι γλύτωσαν
κρυμμένοι στα χαρακώματα του λόγου

02
ξεροσταλιάζω στη μοίρα
στο πάτωμα λέξεις τασάκι αστέρια εγώ
δεν βρίσκω το μυστήριο νυστέρι
μέσα στο στέρνο μου

να κόψω την αγριοσύνη
τα όργια πόνου
τους ιερούς λυγμούς

03
δεν μπορώ να κόψω το κάπνισμα

ούτε τον κόσμο στα
δύο

βάζω
ξυπνητήρι στο κινητό
να θυμάμαι να γελάω

σαν παιδί της ματαιόπολης
ξέρω καλά να σκοτώνω
την ώρα
εσένα
εμένα

*Από τη συλλογή “Οριοβάτης”, Εκδόσεις Αρμίδα, Φεβρουάριος 2021.