Λεωνίδας Καζάσης, Προλογίζοντας τέσσερα κείμενα

Artwork: Paul Delvaux

Αίσθηση παντάνασσα! Μανία θηλυκή!
σε μονή να βρεθώ Ιβηρική, που,
στηθόδεσμα, νταντέλες απλώνουν,
έγερσης χρώμα έμμηνο ρέοντας!

*

Κόμες αιωρούνται ξέπλεκες,
χείλη διαστέλλονται,
αιμάτινο χρώμα,
γλώσσες σαλιώνουν
θηλές μαστών που αναριγούν,
καλλίπυγες θωπευτικά τα σκέλη αναμειγνύουν.
Η αίσθηση απαγγέλει θηλυκά την αποθέωσή της,
ο πλάστης πνέει στην Σαπφώ την θεία αποστολή της.

*

Αφού η Γαλάτεια τέλειωνε
με τα πλατιά σου χείλη,
με τα ακροδάχτυλα που ηδύπαθα κεντούν,
τους γλουτούς σου παραδίδει ανοίγοντας,
στα χείλη τα δικά μου που ριγούν.

Εισδύοντας στον κόρφο σου Βασιλική,
των κραδασμών σου ιαχές δαμάζω,
την βασανιστική σου ηδονική
ταπείνωση θαυμάζω.

*

Ευεπίδεκτα μάτια,
μελίφρονα κορμιά παθογόνα,
Αμφιτρίτη και Γλαύκη μαλάζονται,
της αλλότητας κίνητρα μόνα.

Τρυφηλότητα άφθορη,
αβάσταγη των οίκων ανία,
Μαρία των αγγέλων σπασμοί,
συνουσία θεία!

*

Λή
Τα σκέλη σου ορθάνοιχτα,
αχόρταγα ρουφούν
την ρώμη την αρσενική,
την φλόγα της συλφίδος,
που κάθυγρα τα χείλη της,
τα χείλη σου που πάλλονται φιλούν.

Αγλάϊσμα των γυναικών!
Της ηδονής ιέρεια!
Γητεύτρα εσύ των στεναγμών,
σε ήθη ελευθέρια!

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s