Χτυπώ τις πόρτες σας τη νύχτα
Εγώ ύπνο δεν έχω
Γυρίζω στα σπίτια σας
Σκορπώ την αγρύπνια μου
Σας χτυπώ με μανία
Πόρτες αμέτρητες
Λίγοι ανοίγουν

Οι πιο πολλοί
Κοιμούνται βαθιά
Λήθαργο
∆ίχως όνειρα
Όσο κι αν τους χτυπώ
∆εν ακούγεται

Όμως κάποιοι ανοίγουν
Κάποιοι που ξενυχτούν
Και βλέπουν μόνο εφιάλτες
Κι ο πιο συχνός τους
Κι ο χειρότερος
Είναι πως έρχομαι
Και τους χτυπώ
Τη νύχτα

*Από τη συλλογή “Ανθρωποθυσία”, 2014.