Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης – 21 Μαρτίου 2021
Νέα εποχή

Σφάλισαν τα φτωχομάγαζα
οι τσαγκάρηδες
που με τις πρόκες
ανάμεσα στα δόντια
με το ρυθμικό χτύπο
του μικρού σφυριού
και το πινέλο με τη βενζινόκολλα
γιάτρευαν τις πληγές
στα τρύπια μας παπούτσια
από το τρεχαλητό
πάνω στα κοφτερά χαλίκια
του χωματόδρομου
τώρα τα παιδιά
τριγυρνούν με πόδια γυμνά
στις γκρίζες λεωφόρους
σπρωγμένα από χέρια αδίστακτα
θέαμα κοινό σε μάτια αδιάφορα
με βλέμματα αμέριμνα και απλανή
σώπασαν
οι στεντόρειες φωνές
των πλανόδιων παπλωματάδων
που με το μαγικό δοξάρι τους
αφράτευαν το μπαμπάκι
των παιδικών μας ονείρων
και το ‘ραβαν σφιχτά
στις απόκρυφες πτυχές
της πανσέληνης αθωότητας
τώρα τα παιδιά
γέρνουν ανέλπιδα
σε αποκαμωμένα προσκέφαλα
ζυμωμένα με λάσπη και σκόνη
στα κακοτράχαλα μονοπάτια
της άτακτης φυγής
ούτε μπαλωματής
απόμεινε κανένας
όπως τότε, έτσι και τώρα
με κουρέλια πολύχρωμα
απ’ των χορτάτων τ’ αποφόρια
να φράξει τις χαραμάδες
στα τριμμένα πανωφόρια
της καρδιάς μας
View original post 44 more words
Σας ευχαριστώ πολύ για την αναδημοσίευση!
Οι εικόνες του ποιήματος αυτού, ένα αμάλγαμα συναισθημάτων, κριτικής ! χαράζουν τον εσωτερικό κόσμο μας, τονίζοντας, ότι στην ανθρώπινη κοινωνία της υψηλής τεχνολογίας, τίποτε δεν άλλαξε στη αποτρόπαιη σκληρότητα, την διαχρονική, που τις ανθρώπινες σχέσεις μαστίζει.
Οι εικόνες του ποιήματος αυτού, ένα αμάλγαμα αισθαντικότητας, κριτικής ! χαράζουν τον εσωτερικό κόσμο μας, τονίζοντας, ότι στην ανθρώπινη κοινωνία της υψηλής τεχνολογίας, τίποτε δεν άλλαξε στην αποτρόπαια σκληρότητα, την διαχρονική, που τις ανθρώπινες σχέσεις μαστίζει.