Πολλαπλότητας στοιχείο
που της γενιάς τούτης τη νιότη παιδεύεις
Στη γοητείας σου τη δύναμη
να αρκούσε η αντίσταση του λόγου μακάρι
Καθώς οι αρετές σου τα κάλλη τους προτάσσουν
με τη βεβαιότητα της ισχύος σε λανθάνουσα ετοιμότητα
Τα θυμικό κατακτώντας, το λογικό συγχέοντας,
μυριάδες ακτίνες απλώνοντας της ενότητας τα στέφανα αξιώνεις.
Χαίρομαι που το – Πολλαπλό – , με προκαλεί !
Γι’ αυτή την πολλαπλότητα! που οι άνθρωποι μόνο στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης την διακρίνουν, αλληλομισούμενοι! απαγορεύοντας, αποκλείοντάς την από την αρχή της ηδονής, αποκλείοντας μαζί, και μία κοινωνική οργάνωση που θα απελευθέρωνε την πολλαπλή μοναδικότητα των ανθρώπων, αποεξιδανικεύοντας τα υλικά αγαθά, αποδίδοντας σε αυτά χρηστική αξία, διευρύνοντας τους αισθησιονοητικούς ορίζοντές τους.
Ο Καστοριάδης έγραφε : – Δεν είμαστε ίσοι, είμαστε άλλοι – .
Και εγώ συμπληρώνω : – Δια της αλλότητος η ισότης της ισηγορίας, της μέθεξης.
Και εσείς μου υπενθυμίζετε: – Το θυμικό κατακτώντας, το λογικό συγχέοντας,
μυριάδες ακτίνες απλώνοντας της ενότητας τα στέφανα αξιώνεις – .
Σας ευχαριστώ πολύ. Είναι μια νεανική στιγμή αυτό το ποιηματάκι.