Καθώς στο καφενείο καθόμουν και αγνάντευα τον Θερμαϊκό, εισέρχεται της νιότης πρόσωπο που εκόντευε τα τριάντα, με κοντά αγορίστικα, μαύρα μαλλιά, με μάτια μαύρα, σώμα λιγνό, ασκημένο. Έμεινα άναυδος από την θέλξη και από την δυσκολία προσδιορισμού του γένους! Κατόπιν διεπίστωσα ότι επρόκειτο για κοπέλα, με ύφος αγορίστικο, που καταργεί τα φύλα, αφού εκ πρώτης παρέπεμπε σε έφηβο, αλλά έναν έφηβο άχνουδο χωρίς καμιά τραχύτητα, με κινήσεις που επρόδιδαν ευκαμψία ανεπιτήδευτη, με δέρμα βελούδο. Την προσπέλασα.
Χαρά ήταν το όνομα της, και σαν χαρά ήταν ευπροσήγορη.
Επέρασαν μήνες με συζητήσεις ατέρμονες και προσεγγίσεις δελεαστικές, οι οποίες εβεβαίωναν την ερωτικήν δια την κοινωνίαν παρέκκλισίν της, την σαπφικήν.
Ένα απόγευμα, του Μάη, σε γιαλό απόμακρο, τα μαλλιά της άγγιξα, το μέτωπό της, απαγγέλλοντας:
“Κι ήταν τα μάτια σου ερημιά,
σβηστά τα χείλη,
κι είχες σκιρτήματα αριά,
βήματα οι θύμησες θολά
σιγότρεμε το ιδρωμένο δείλι”.
Τα μάτια της, πιο στιλπνά κι απ’ τον γιαλό, έχυσαν καυτά, όταν μου απεκάλυψε, πως είχε πεθάνει. Την εσκότωσε του περιβάλλοντος “αγαπητός” υπεράνω πάσης υποψίας, βιάζοντάς την. Της είπα ότι συντετριμμένος ένοιωσα, όχι όμως κατάπληκτος, γνωρίζοντας, πως η στέρηση, που επιβάλλει η κυρίαρχη του πολιτισμού μας ηθική στο σώμα και στον έρωτα, αρρώστους εκτρέφει.
Στον έρωτα ηθική δεν υπάρχει· την τοποθέτησαν με επακόλουθα, την εξιδανίκευση των υλικών αγαθών, την απληστία, την αλληλοεξόντωση, την γέννηση της πορνείας, των βιαστών και των παιδεραστών. Στον έρωτα υγιεινή χωρεί!
Στην αγκαλιά μου εξέσπασε, ποθώντας, τον βιαστή της να φονεύσει. Κατενόησα την οργή της πληγωμένης αξιοπρέπειας που, εάν στον φόνο αναλωνόταν, ίσως να ελυτρωνόταν.
Όμως στην υποτιθέμενη παρέκκλιση, δεν οδηγήθη από τον ηδονικό εντοπισμό μιας έκφανσης ερωτικής, που σε όλους ενυπάρχει, και, η παίδευση της ομοφοβικής κοινωνίας καταπνίγει ως παρά φύσιν, αλλά από την αναγκαιότητα τραύματος ανεπούλωτου, το οποίο απέκλεισε δια παντός την καθεστηκυία έκφανση έρωτος.
Θα μπορούσε παντελώς τον έρωτα να μισήσει η Χαρά, που φορτίο εσήκωνε αντίθετο, από αυτό που το όνομά της είχε ορίσει.