άνθρωποι που υπήρξαν
άνθρωποι που υπήρξαν
πέρασαν παραπλανημένοι
στα σοκάκια των γειτονιών
ακροβατώντας στις μνήμες
στις ασκήσεις επί χάρτου
άτολμοι αιωρήθηκαν
εδώ κι εκεί
***
γενιές ανέγγιχτες
γενιές ανέγγιχτες
σε μυστικές κρύπτες
οι μηχανές της φυγής
μας προσπερνούν
έτσι κι αλλιώς η αναλγησία
δεν υπήρξε ποτέ έργο τέχνης
***
σε ολική αμνησία
όσοι φαντάζουν σύγχρονοι
είναι προϊστορικοί μέχρι το μεδούλι
πράκτορες της σήψης
καναλιζάρουν τη μνήμη
προωθούν την ερημοσύνη
φτύνουν σκοτωμένο αίμα
θέτουν σε ολική αμνησία τα πάντα
Μας καθηλώνει και μας εγείρει, ταυτόχρονα, το μέσα από την ποίηση κριτικό πνεύμα του λόγου σας.
άτολμοι αιωρήθηκαν
ανέγγιχτοι σε μυστικές κρύπτες
ανάλγητοι – αδέψητοι
πράκτορες σύγχρονοι της σήψης αμνήμονες φτύνουν σκοτωμένο αίμα!
Ζήτω η πωρωμένη αποβλάκωση του εγκληματία ατομικισμού της ιδιωτείας – ανέραστης οικογένειας ( που ευνουχίζει ως δράκος βιάζοντας ), της πατρίδος, της θρησκείας.
Reblogged this on Manolis.
Hi thanks for postiing this