Δεν έχω πατρίδα την πούλησα

               Έδωσα τα μάτια μου σε βρώμικες ιστορίες

Και για αντάλλαγμα πήρα μόνο ένα κέρμα

                Κι ας ήξερα πως δεν με έφτανε να ζήσω

Μήτε να φάω μήτε να χαρώ 

Από δω και πέρα τίποτα πια

Μπορώ να σας προσφέρω τις υπηρεσίες μου 

                               Αρκεί να το θελήσετε

Για μένα δεν έχει καμία σημασία ποιον θα υπηρετώ 

Μήπως με είδατε ποτέ να νοιαστώ για τους περαστικούς

                        Για το βάψιμο των νυχιών τους 

Για την περιποίηση μήπως των ματιών

                 Ή μήπως αντικρίσατε κάποια ανησυχία  

                    Όταν όλα γύρω είχαν αρπάξει φωτιά

            Τις Κυριακές μ’ αρέσει αυτό το πάρε δώσε 

Η κίνηση περιστεριών και συναλλάγματος

Μ’ αρέσει που ταΐζονται στο πάρκο οι σιωπές 

Δίπλα στη δική μου και η δική σου γύμνια

                     Γι’ αυτό σου λέω μη με περιγελάς 

Δεν έχω ψυχή μονάχα νύχτες κλειστές να δώσω

Τι ποιήματα να γράψει κανείς

Όταν γυρνά απ’ τη δουλειά σπασμένος

                 Μονάχα λέξεις κουρασμένες και άδειες 

Ό,τι κουβάλησα ολημερίς τώρα δεν έχει φορτίο 

Το κλέψανε οι διευθυντές κι οι στρατηλάτες 

Ακουμπισμένος πάλι στη σιωπή

                           Χάνομαι σε μικροζητήματα 

Κάποιες φωτογραφίες της νιότης

                      Κάποια ανταλλάγματα κορμιών

                      Ίσως και το διαμέρισμα στην οδό Ελευθερίας 

Οάσεις καθημερινές μες στη μικρότητα του σκοταδιού μου 

Μεγάλωσα έφυγα κι ούτε που έζησα ποτέ

*”Ο Ξένος”, έκδοση e-book Στίγμα Λόγου, 2021.