Kenneth Rexroth (1905-1982), Δύο ποιήματα

Όταν κάνω έρωτα μαζί σου

είναι σαν να πίνω θαλασσινό νερό.

Όσο περισσότερο πίνω τόσο περισσότερο διψώ.

Ώσπου δεν γίνεται πια να ξεδιψάσω

αν δεν πιω την θάλασσα όλη.

***

Έλα, όπως πάντα σιγά, απαλά

στη ρόδινη φωλιά της φωτιάς μου.

Έλα κι άστραψε μέσα στη νύχτα

τη βαθιά δασωμένη.

*Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s