Μια σταγόνα
χρειάζεται ο κόσμος.
Δίψα, δίψα
τα φύλλα μαραίνονται
χλωμιάζει η όψη
βαραίνει το πρόσωπο –
δεν κοιτάμε ψηλά.
Ακολουθούμε ράγες
αφώτιστους δρόμους
χωρίς πάλη.
Αισιοδοξία, αισιοδοξία
καταστρέφουμε
το άπλωμα του ορίζοντα.
Μέσα μας ψάχνουμε,
ωστόσο,
σιωπηλά, ανεξακρίβωτα
ό,τι αποτελεί
Πάθος για ζωή.
*Το ποίημα και η εικόνα της ανάρτησης αναδημοσιεύονται από εδώ: https://marialenadisakia.gr/%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb%cf%80%ce%af%ce%b4%ce%b1%cf%82-%ce%bb%ce%af%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%ce%b1%ce%bb%cf%84%ce%b1%cf%84%ce%b6%ce%ae/?fbclid=IwAR1WXk6lTvyACHe7D3iFnYnH_kOlZeGPySNgHKRiSiJ1q0qOvXKdT7-HpKQ