Στέκεται το φως και ξαποσταίνει 

τραβάει τα ηνία από τα άλογα          .

και ξεκουράζει το άρμα του

βαρύ κι αυτό από κάθε λογής αποσκευή

Άλογα με μάτια ορθάνοιχτα,

αλίμονο αν μείνουν στο σκοτάδι,

τυφλώνονται κι αυτά και χάνουν την ευκαιρία

να χαζέψουν αντανακλάσεις στο νερό

χρωματιστές αποχρώσεις

λιμνοσπήλαια, αρχέγονα ύδατα

που φιλοξενούν θηρία και τέρατα,

έμβια όντα, ανθρώπους μόνο.

Ο Ήλιος παίρνει την κατηφόρα 

με τα ογδόντα τρία σκαλοπάτια 

και απολαμβάνει το κελάιδισμα του Φοίνικα. 

Λιάζεται πια στο πιο προσήλιο μέρος.

*Από τη συλλογή “το άλφα του βαλσάμου”, Εκδ. Provocateur, 2018.