Α-νι-σό-τη-τες

οι λέξεις μου οι ανισοσύλλαβες δε με βοηθούν για να τις συλλαβίσω.

Το χρώμα / του χρώματος.

άλλο το χρώμα το λευκό

άλλο του χρώματος το χρώμα,

εξ αρχής

εκ γενετής

το ανισοσύλλαβο

και πώς να το

ισοσυλλαβίσω.

Μόνο στο κέντρο -εκεί

στης ύπαρξης τον πυρήνα όλα

ισοζυγίζονται

Εκεί που αναπνέ-ω

εκεί που αναπνέ-ουμε

δεν υπάρχουν συλλαβές μόνον

ανάσες

που δίνουν ελπίδα και

φως στο μαύρο της

φρικτής λευκής ανωτερότητας.

Κι εκεί που εσύ δεν αναπνέεις όλες οι ελπίδες

αποσυλλαβίζονται

σπάνε

σκορπίζουν και

ματωμένες φτιάχνουν καθρέφτη μεγεθυντικό 

καθρέφτη του τέρατος που 

μετράει τις ανισοσύλλαβες ανάσες του με 

ισοζυγισμένη απάθεια.

Κανείς δεν καθορίζει πια 

τη γραμματική του αίματος-

ακολουθεί τους δικούς του κανόνες 

βάζοντας τα κόμματα εξ αρχής 

και δίνοντας αναπνοή σε όλους 

στην ίδια ακριβώς τη συλλαβή 

πολύ πριν την τελεία και την παύλα.