Τετράγωνο

Ας αφήσουμε τις παρομοιώσεις

στο λαβύρινθο του κύκλου,

τα πόδια χωρίς τετράγωνο δε ζουν.

Εδώ κάτι βαθύτερο μας τραβά.

Εναγωνίως τάσσεται πρώτο

το τρεμουλιαστό φως,

αγκομαχώντας στον κεντρικό σταθμό

του κόσμου,

τα μυστικά μη θρυμματιστούν

και όλο κλαίει για όσα δεν είδαμε.

***

Σταθερά ο ήλιος ανατέλλει

Η εκκαθάριση ξεκινά,

στο 13ο στροβιλισμό

παρθένα βλέφαρα ανασηκώνονται

πρώτη φορά

Από τη γλώσσα μας ξεχύνεται

άκυρος κόκκος τρελού,

ποίηση

ελεύθερου συνειρμού.

– Μωρό μου!

Μαζικά καθώς με ξεπουλάς

πεθαίνεις-

***

Ελαιόδεντρα

Όταν θέλω να θυμηθώ

τη μορφή σου,

οσφραίνομαι τον αέρα.

Απλώνω το μάτι στον ορίζοντα

κλαίγοντας δροσιές,

κλαίγοντας ελαιόδεντρα…

7 χρόνους

χωρίς Άνοιξη ο κήπος μας

Ελλάδα.

*Από τη συλλογή “Calcarea Carbonica”, Εκδόσεις Κύμα, 2017.