Ενύπνιο σχιζοφρενούς

Τίποτα δεν είναι πιο φρικτό

απ’ τους έρημους σταθμούς

που τουρτουρίζουν μεσάνυχτα.

Γι’ αυτό και τα ποιήματα

στριμώχνονται στις ράγες

περιμένοντας κάποιο σφύριγμα

όλα όμως το πρωί αυτοκτονούν.

Κατά τις οκτώ περνάει το τρένο

και στρίβει για να μην τα πατήσει.

***

Παρά ταύτα ποιητής

Υποτίθεται πως μπαίνω

στα ενδότερα του στίχου

βγαίνω μετά μ’ έναν φακό.

Πώς έγινε και μ’ αγάπησες

εσύ που κρατώντας ήλιο

στίλβωνες τα συναισθήματα;

Εν τάχει, μη γίνεσαι μέρα

κι ό,τι αυτό συνεπάγεται

σε θέλω τίτλο ποιήματος

που δε θα διαβάσει κανείς.

***

Αμφισημία

Επείγουσα χειρουργική επέμβαση

σφαδάζουν οι μελλοθάνατες λέξεις

όχι πως με νοιάζει για την τύχη τους

Άλλωστε σε τόσα πολλά ποιήματα

που γράφονται στην εποχή μας

θα τις ξανασυναντήσουμε σίγουρα

Το ζήτημα είναι στα νοήματά τους

κι αν καταδέχομαι πια να παίζω

με την αμφισημία που κουβαλάνε.

*Από τη συλλογή “Ωδίνες της Ποίησης”, εκδόσεις στίξις, Δεκέμβριος 2018.