Παναγιώτης Χαχής, Δύο ποιήματα

Ή έν έρημοις

                                                   το κερί του αγίου 

                                                              ακόμα και 

                                                        μεσημέρι καίει

                                                    Σαντόκα Τανέντα

Θίνες στη σάρκα

Πίσω απ’ το τζάμι

Σαββατιάτικου καφενείου

[Ο] ήχος [της] μύγας

Ζάλη μεσημεριανή·

Ασκητεία στη μέθη

-Αγιασμό των αισθήσεων-

Άγγελοι ερημίας 

-Αορασία λαγνείας-

[Με] μάτι ζωώδες 

Εκτόπισμα ηδονής

Νηστεύοντας

Ιδίοις όμμασι

Γύμνια-ερήμωση

[Της αφής]

***

Beatitude

Της εντός ημών ερήμου 

Το φως εξ επαφής.

Μονόξυλος καταπλέοντας 

Πεζοδρόμια άδεια 

Διασχίζοντας τρύπες 

Στα πόδια των αστέγων 

Οιδίποδας επί το Κενό.

Φωνή του ψάλτη θόλος 

Στα τελάρα ηχώ άδεια μπουκάλια 

-Τόσο χαρτί κι ακόμα λέξη καμιά-

Αγριεύει ο καιρός επιτέλους 

-Να πάρει και να σηκώσει δηλαδή-

Γαλήνη ώς την εκταφή.

*Από τη συλλογή “Εν σαρκί περιπολών”, Εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, Απρίλιος 2020.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s