Αντώνης Μπουντούρης, Δύο ποιήματα

ΒΙΩΜΑΤΑ

Οι σάτυροι που κυνηγούν τις νύμφες

δραπέτευσαν απο τους αμφορείς

και κυνηγούν τα όνειρα όσων πάθανε πολλά

και τους αποδομούν.

Δακρυσμένες αναμνήσεις κάθε βράδυ

πέφτουν στη λερωμένη χλαίνη τους.

***

ΑΠΛΟΧΩΡΙΑ

Να ξεβοτανίζεις

να φυτεύεις 

να φιλεύεις

ν’ ακούς τον άλλο προσεκτικά

Ίχνος ρυτίδας από το ύποπτο φώς

να μη σέρνεται στα λόγια

Τεντώνει η φωνή προς τα ψηλά

στον καθαρό αέρα

και σπάει

Φωνή που σπάει

λέει αλήθειες

κι είναι ανθεκτική στο φώς.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s