Λάμνω Λαμνοκόπι Είμαι κομμάτι αυτής της ρίζας Είμαι το μετέωρο λήμμα της κινώ ό,τι παγώνει κι ό,τι δειλιάζει και ύστερα βυθίζομαι στη νωπή λάσπη των αναφιλητών της και στην κινούμενη προσευχή που όσο την τραγουδάς βουλιάζει γιατί η Μέκκα της δεν είναι μακριά βαθιά είναι Η μοίρα της αγαπημένης μου λέξης είν' ο αφορισμός Λάμνω στο ιερό της σπλάχνο όλα μια λέξη Αυτή προφήτης και γω Προσκυνητής
Ευχαριστώ θερμά