για τη φωτογραφία, την κριτική, τα μικρά και τα μεγάλα

(Νυχτερινό στη Γέφυρα του Μπρούκλιν)
Κανείς δεν κοιμάται στον ουρανό!
Κανείς.
Τα πλάσματα της σελήνης μυρίζουν
το ένα το άλλο γύρω από τις καλύβες τους.
Θα έρθουν οι μεγάλοι ζωντανοί δεινόσαυροι
και θα δαγκώσουν τους ανθρώπους που δεν
έχουν όνειρα
και ο άνθρωπος που φεύγει με τσακισμένη τη
καρδιά του θενα συναντήσει
στις γωνιές των δρόμων
ένα κροκόδειλο απίστευτο, ησυχασμένο
κάτω από την προστασία των άστρων.
Κανείς δεν κοιμάται στον κόσμο.
Κανείς!
Ένας νεκρός υπάρχει σε κοιμητήριο
που είναι μακριά
παράπονο έχει, τρία χρόνια
ένα τοπίο, επειδή έχει,
μια εικόνα στο γόνατό του επάνω.
Τόσο πολύ έκλαιγε ο μικρός νεκρός σήμερα…
Ήρθαν τα σκυλιά για να ησυχάσει.
Δεν είναι όνειρο η ζωή!
Μην κοιμόσαστε!
Αγρυπνάτε!
Πέφτουμε από τα σκαλοπάτια και θα φάμε
χώμα βρεγμένο,
ανεβαίνουμε στις κορυφές των χιονιών
…νεκρές οι ντάλιες.
Δεν υπάρχουν όνειρα!
Ούτε λησμονιά.
Ζωντανή σάρκα
Σμίγουν σε φιλιά τα στόματα
μέσα σε πλεξούδες από φλέβες
και…
View original post 234 more words