Στους ξοδεμένους καιρούς
ο θάνατος δεν βρίσκει τίποτα να πάρει
γιατί πεθαίνεις κάθε μέρα
από λίγο
και με χάρη
αόριστα
κάτω από βαριά όνειρα
χωρίς πρόσημα
χωρίς χρώμα
μέσα σε ξεκρέμαστους τοίχους
***
Παράξενες απόπνοιες
Να ξέρεις
Λίγες οι στέγες πολλοί οι άυπνοι
Λίγα τα όνειρα πολλοί οι φυλακισμένοι
Παράξενες μέρες
Παράξενες απόπνοιες
Χωρίς διαφυγή
Μονάχα μορφασμοί
στις ούγιες της άμορφης πόλης
προκατακλυσμιαίες υπομνήσεις
αυτού που επέρχεται