Απ’ όλη την πολιτική, ένα πράγμα μόνο καταλαβαίνω, την εξέγερση.
Γκ. Φλωμπέρ
Ακόμη κι αν μαθαίναμε σήμερα
ότι οι κοντινοί μας πλανήτες
έχουν γεμίσει από κόκκινες παπαρούνες
σε κάθε γωνιά τους
που στέκονται ακίνητες
σαν ζωγραφισμένα φιλιά
μέσα στη συμπαντική σιωπή
Τι θα συνέβαινε;
Μήπως θα γινόμασταν άλλοι άνθρωποι;
Μήπως θα ξεμπλοκάρονταν τα πιο γλυκά μας συναισθήματα;
Μήπως θα ξεριζώναμε την πλεονεξία;
Τι λέω, το σίγουρο είναι
ότι κάποιοι θα έσπευδαν να διαμορφώσουν
νέους τουριστικούς προορισμούς
και με μια καλή σπρωξιά όπως πάντα
θα έβαζαν στην άκρη τους εραστές
του αγνώστου και του απείρου
τους λάτρεις του ωραίου
Οι βιομήχανοι κάθε κατηγορίας
θα έτρεχαν να εκμεταλλευτούν
τις καινούργιες ύλες προσφέροντας
πιο ισχυρές υποσχέσεις μακροζωίας
Ενώ εμείς θα γερνούσαμε πάλι
μέσα στην αήτητη φυλακή που φτιάξαμε
ΕΠΑΝΑΧΑΡΑΞΗ ΣΤΟ ΜΑΤΙ
Χθες που μάτωσε η πληγή
δεν είδαμε το βάθος
παράθυρα μόνο θάμπωναν
με γκρίζα αποκαΐδια
παιχνίδια από σιδερικά άντεξαν στη φωτιά
στο μοιρολόι το ’ριξαν αγέραστες Πυθίες
καπνίζοντας δαφνόφυλλα
και ορίζοντας χρησμούς.
Μετακυλούσαν κόμματα
χάραζαν τις ευθείες
τη γεωγραφία άλλαζαν
σχηματισμοί περίεργοι
δε θύμιζαν το χθες.
Η εκατόμβη των ψυχών
θα κάπνιζε για πάντα.
Φωτεινή Ψιρολιόλιου
Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή ΑΝΙΑΤΗ ΑΝΟΙΞΗ
Ευχαριστώ!
Στις Τετ, 22 Ιουλ 2020, 14:17 ο χρήστης To Koskino έγραψε:
> Το κόσκινο posted: ” Απ’ όλη την πολιτική, ένα πράγμα μόνο καταλαβαίνω,
> την εξέγερση. Γκ. Φλωμπέρ Ακόμη κι αν μαθαίναμε σήμερα ότι οι κοντινοί μας
> πλανήτες έχουν γεμίσει από κόκκινες παπαρούνες σε κάθε γωνιά τους που
> στέκονται ακίνητες σαν ζωγραφισμένα φιλιά μ”
>