VI
Μιλιέται

να μπει μια στάλα μέσα
να μπει μια στάλα έξω
μπαίνει
«βγαίνει»
η ευδαιμονία του σάλου της
αφηνιάζει
το πάθος της ανύπαρκτης θύρας
διατρανώνοντας

τους ερωτικούς της —
αχ

ποτέ δεν μπαίνει
ποτέ δεν βγαίνει
ποτέ δεν μιλιέται

«κάποτε»
προϋπάρχει

τα χρονικά
ακούγονται
χοές της
όμως δεν λείπεται
δεν τείνει
στο βράχο βράχος
στην αύρα αύρα
ζώο στο ζώο
στο Ταίναρο Ταίναρο
γραφή στη γραφή
στον Προκρούστη Προκρούστης

δεν σώνεται

αρνητικά δεν κρατιέται
στο όνομα όνομα
ορμή στην ορμή
στο άγγιγμα άγγιγμα

ξημερωμένη στην ξημερωμένη…

…δεν
αντι-λαλεί
καταφατικά δεν κρατιέται
στον Ιωνά Ιωνάς
στο σάλο σάλος
πτώση στην πτώση

κι αντάμωμα στα μετασεισμικά λιμάνια
αντάμωμα
στους μετασεισμικούς σεισμούς

αυτή η υπερηφάνεια
που δε σβήνει και φυσικά
δεν λέγεται — ομφαλοφόρα στην πλώρη
άγναντη

στην πρόθεσή της
να
Είναι
άκτητη

*«…ύστερα θα καούν τα σάλια», Εκδόσεις Ηριδανός, Μάιος 2010.