Ασάκουσα –
Πίσω απ΄ το σπίτι
ο κούκος, το Φούτζι.
Τραγούδα σου λέω!
Σιωπηλό
ορφανό σπουργίτι
Παλιό συνήθειο
τα κρύα πόδια μου
τις νύχτες στο Κίσο.
Η δροσερή αύρα
ανάξια λόγου σαν βγει
στην πύλη το φεγγάρι.
Ο παπάς τραγουδά
όταν μαζεύουν το τσάι
στο Σιγκαράκι.
Η δροσιά πάνω
στα φύλλα αρκετή
για να βράσω τσάι.
Επιστρέφει στους
οικογενειακούς
τάφους υπηρέτης.
Κούκε, πότε
πρέπει να βιαστώ
εσύ το ξέρεις.
Η πεταλούδα
καθαρίζει τα μάτια της
πάνω στο χέρι μου.
*Από το βιβλίο ¨Διακόσια εξήντα επτά χάικου”, Εκδόσεις Κουκούτσι, Αθήνα 2017. Μετάφραση: Γιάνης Λειβαδάς.
