Ορίστε λοιπόν!
Με δυό λαίμαργους σπασμούς ονείρωξης
εκποιείται ο έρωτας
τα υπερήλικα βράδια της ζωής σου
Εκποιείται;
Παραδίνεται θα ήθελες να πεις
όχι μ’ αυτή την έννοια της υποταγής
στην ηδονή ή τη λαγνεία
μα την άλλη
του στρατιώτη που τη μάχη τελειώνει
χάνοντας

Να ευτελίζεται όμως μοιάζει η πράξη
Κι αυτό αταίριαστο σου είναι
που τιμητής υπήρξες και του μικρού
του ταπεινού
με πείσμα απέναντι στο ευμέγεθες
του μεγαλοπρεπούς μεγάλου

Μεταποιείται
Ίσως αυτό
τι λές;
Και πλέον, ας αποφασίσεις
τις λέξεις αράδιασες για να διαλέξεις
ψάχνοντας το συμβάν να αποδώσεις
και δες τι προκάλεσες
Στριμώχτηκε η σκέψη των ανθρώπων στη περιέργεια

Κι εσείς
Σημασία τόση μη δίνετε
Για ώρες πολλές διορθώνω
και διάλειμμα γύρεψα να κάνω
γράφοντας

Μα πάλι
αν παράθυρο ένα
στα εντός σας ανοίγει με τούτα
μη κλίνετε
σε αναγνώσεις μάταιων νοημάτων
παρά στη μεγαλωσύνη
πράξεων απλών
όπως αυτής
του σπασμού μιας ονείρωξης
κάποιο ζεστό βράδυ
μιας θλιμμένης Άνοιξης

*Από τη συλλογή “Οι απέναντι”, Αθήνα 2002.