Πύρρειος νίκη
Κι αν αλώθηκαν οι πόλεις
και τα τείχη πέσανε
οι τάφοι μείναν αδειανοί
γιατί οι νεκροί περπάτησαν
στα κουφάρια των νικητών.
***
Αναπάντεχο θαύμα
Ξημερώματα έπιασα τη στεριά
Όλο το βράδυ ξενύχτισα πάνω σ’ ένα κύμα
Έβριζα και καλοτύχιζα συνάμα τη συντροφιά του
δε μπορεί θα δω ένα πλεούμενο, θα σωθώ
Μ’ αυτά και μ’ αυτά δεν κατάλαβα πως έμαθα
Να περπατώ στη θάλασσα.
***
Εκδοχολογία
Κι ήταν τότε που περπατούσε
μ’ ένα πόδι
πολλοί τον κοιτούσαν περίεργα
άλλοι τον χλεύαζαν
κάποιοι τον θαύμαζαν
Τελικά χρειάζεται τόση διαφωνία
Για ένα πόδι…
*Από τη συλλογή “Κατσαρίδες”, Εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, Απρίλης 2019.
