ΧΧΧI
Στέκεσαι παράμερα
μάρτυρας μιας ξένης πομπής
και συ με τη γνώση του θανάτου
μακρινός ατενίζεις
ο θρήνος πάνω από μια τρύπα
που δε γέμισε ακόμη με χώμα
πατάει αβέβαια
και η απώλεια της ηθικής αρετής
σαν σύγκορμη κατάρρευση
αρχίζει από τα γόνατα
Η πείρα σε προδίδει στο τέλος
και η γνώση μια μνήμη
στις χούφτες των χεριών σου
πνίγεσαι καταπίνοντας
τον λυγμό της πέτρας
καθώς εκείνη σωριάζεται
ανάμεσα στις πλάκες
και να!
σπαρταράει η ζωή και ας πενθεί
ανοίγει τα πόδια της
και γεννά
σημειωτικό εφήμερο
φτυστό ο πεθαμένος
πάνω από μια τρύπα
που δε γέμισε ακόμη με χώμα