ΝΟΜΠΕΛ

Ας χαμηλώσουν τα φώτα

Μπορούμε να αρχίσουμε
παρότι εκ της κοπτοραπτικής πολλαπλώς εβασανίσθην
Να παραδοθούμε στα πριονιστήρια
έχοντας από χρόνια συλλέξει
μια καλοχτενισμένη ευτυχία,
ψαλίδια ν’ αγαπήσουμε
στο ανολοκλήρωτο και στο λειψό
να πλέξουμε τις άλλες εκδοχές
Μπορούμε να χαρίζουμε
για τις αργίες και τις Κυριακές
από μια βάρκα στον καθένα
να βγαίνει το απόβραδο ρομάντζα να γιορτάζει
Στην τελική
Μπορούμε όλοι να πάμε να πνιγούμε

Η Μαργαρίτα θα κόψει τα μαλλιά της
Αύριο θα ξαναγεννηθεί αγόρι
Κανείς δεν θα μάθει το φοβερό μυστικό του μήνα Απρίλη
Πως το φεγγάρι παραμένει τρυφερό
Ακόμη και στη χάση του.

***

ΥΔΑΤΟΣΤΕΓΗΣ

Στον Μάξιμο Οσύρο

Πρέπει, να προχωρήσεις πέρα απ’ τις γκριμάτσες του τρελού
με τα δεμένα χέρια και τ’ ολονύκτιο
βογκητό του μονοπόδαρου
Να φτάσεις στα βαθιά φυλλώματα Εκεί
όπου πλαγιάζουν
όσοι ποτέ τους δεν μας πόνεσαν
γι’ αυτό και τους ξεχάσαμε

Πουλάω το νερό των θαλασσμένων τοίχων.
Βροχή ή έρως ξαφνικός
Κάποια μέρα θα ’ρθω να σε βρω
Θα πάω γυρεύοντας δηλαδή
Μέσα από τ’ αυτί μιας ψιχάλας. Άκου τώρα ξανά:
Με λένε Ειρήνη, Γένος ανυπεράσπιστο.

*Από τη συλλογή “Παραθαλάσσιο Οικόπεδο”, Εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, Ιούνιος 2017.