Μιαν εντυπωσιακή αρχή σου χρωστώ
με αφέτη και όπλο
σ’ ένα στάδιο γεμάτο με ταριχευτές στίχων
που κουνούν τα σημαιάκια τους
στοιχηματίζοντας στην πρωτιά σου

Ένας από όλους θα σ’ αγαπήσει
πιο πολύ και από παντούμ χαμένης ελπίδας
θα σε καμαρώνει μέσα στο καλοστρογγυλεμένο σου άλφα
θα υψώνει το χέρι σου στη νίκη
ψιθυρίζοντας το προανάκρουσμα
-ίσως και το πρώτο μέρος-
θα σου φιλά ευλαβικά τα χέρια
θα κρατά παράθυρο ανοιχτό
για αέρα καθαρής σκέψης
θα σε ταΐζει στο στόμα όταν περιφρονείς την πείνα σου

Και αφού χορτασμένος
γράψεις κάτι αληθινό
κάτι για τη θλίψη που κρύβει το υλικό των αστεριών
θα τον αγαπήσεις και εσύ
μα δε θα είστε πια τίποτε
παρά δύο σύψυχα που έζησαν
κάποτε στο κατόπι μιας ελαφίνας

*Επιστολές, 2019-2020.