Ένας ύπνος κακός με ξυπνάει. Γυρίζω να δω… λείπεις.

Οι πτυχές του σεντονιού μια άκαμπτη οροσειρά. (..σε φαντάζομαι κρυμμένη από πίσω.. μια μεραρχία στρατοπεδεύει πάνω σου με νεανικό σφρίγος..)

Θυμώνω.

Αφήνω το χέρι μου να πέσει με δύναμη.. με άχτι.

Ένα ψύχος πολικό το κυκλώνει.

Μαζεύω το χέρι μου γρήγορα, ανάμεσα στα πόδια μου το χώνω.
Το λυπάμαι το χέρι μου.. το πονάω.. μόλις άρχισε να μιλάει

να σωπάσει πρέπει.

Φυγάς από της νιότης σου τα πρωτοπαλίκαρα, της μνήμης σου την καμπύλη.

*Από τη συλλογή “Παγοθραυστικό”, Εκδόσεις Θράκα.