όταν τα αγκάθια στα πόδια μου κοιμούνται εγώ γλιστράω και-πάω να βρω
νερό

η απόσταση συνήθως είναι πάντα μεγάλη και η τοποθεσία αμφίβολη

κι όταν με τσακίζει η κούραση σκέφτομαι εσένα και μου σκίζεις ένα χαμόγελο
ευθεία στη μούρη

επαναλαμβάνω τους όρκους μου

να γλιστράς
να φλέγεσαι
να σκίζεις τον πάγο
στους μηρούς έχω μέλι να γλείφουν τα σκυλιά
η θλίψη μου γυαλίζει στον ήλιο

ακονίζει τα μαχαίρια της κουζίνας
σκαρώνει μυρμηγκοφωλιές κι εγώ τραμπαλίζομαι

πέφτω

χτυπώ

πέτα χέρια πόδια κύματα

γίναμε μπόρα

*Από τη συλλογή “Μήτρα”, Εκδόσεις Φαρφουλάς, Ιανουάριος 2020.