Σ’ αυτή την εποχή
που οι μετοχές ανεβαίνουν
κι οι προλετάριοι πέφτουν
όπως θα έλεγε κι η Ρόζα
μέσα στο σπίτι μένοντας
άλλο δεν έχουμε, αδερφέ μου
από, μάντεψε, την εξέγερση
ενάντια στη σιωπή
στην απόγνωση
στο θάνατο
και την καταστροφή
που φέρνει ένα σύστημα
από χρόνια σάπιο.
Κι αν κλαις από φόβο
δεν πειράζει
έχουν και τα δάκρυα
την αξία τους
κι αν κλαις από οργή
μην ανησυχείς
ξέρουμε πως να κάνουμε
αυτά τα δάκρυα, δύναμη.
Με μάσκες, λοιπόν
αλλά όχι φιμωμένοι
κραυγή θα υψώσουμε
σάλπισμα αγώνα
για μια κοινωνία να παλέψουμε
των αναγκών μας,
στων νοσοκομείων
τα σύγχρονα οδοφράγματα
γνωρίζοντας καλά
ότι σ’ αυτή την εποχή
όπως και άλλοτε
η Επανάσταση
δική μας είναι υπόθεση.
28.3.2020
*Η φωτογραφία της ανάρτησης απεικονίζει Γαλλίδα γιατρό με μήνυμα που γράφει “Με μάσκες, αλλά όχι φιμωμένοι”.
Reblogged this on Λογοτεχνία & Σκέψη.
Reblogged this on για την φωτογραφία, την κριτική, τα μικρά και τα μεγάλα.