TITANIC BAR

Without faith hope changes look
it wrinkles
its blood stagnates
water doesn’t quench its thirst
it merely drags its feet along the street
darkness gnaws the rest

I fall beside me scared
blind empty of image
what ends one morning
is death lulling pigeons to sleep

Black dyes
fire scorches
memory is on fire

Always keep at home
the damaged radio
I’ll always leave at dawn stepping
on TV antennas
and crushed white fags
something smells
of liquor and honey
Travellers usually
leave the door open behind them

Χωρίς πίστη η ελπίδα αλλάζει βλέμμα
ζαρώνει
το αίμα της λιμνάζει
το νερό δεν ξεδιψά
σέρνει τα πόδια του στην άσφαλτο
σκοτάδι ροκανίζει τα υπόλοιπα

Πέφτω δίπλα μου τρομάζοντας
τυφλός άδειος εικόνας
ό,τι τελειώνει ένα πρωί
είναι θάνατος που κοιμίζει γλυκά τα περιστέρια

Το μαύρο βάφει
η φωτιά καίει
η μνήμη καίγεται

Θα κρατάς πάντα σπίτι σου
το χαλασμένο ραδιόφωνο
θα φεύγω πάντα ξημερώματα
πατώντας σε κεραίες τηλεόρασης
και σκοτωμένα τσιγάρα άσπρα
κάτι μυρίζει οινόπνευμα και μέλι

Οι ταξιδιώτες συνήθως
αφήνουν πίσω τους την πόρτα ανοιχτή

*“Χάρτης ναυαγίων”/ “Chart of Shipwrecks”, Εκδόσεις Μετρονόμος, 2017. Αγγλική μετάφραση: Γιάννης Γκούμας.