Θα τρως καρπούζι
Ή θα πίνεις λεμονάδα
Δίπλα στο San Miniato
Αυτό το ζεστό λυκόφως
Θαμπίζοντας ο Άρνος με τη λευκή ξερή βοτσαλωτή του κοίτη
Κρασί μέλι λάδι
Γεμίζουν τον αέρα με τις μυστικές τους πάχνες
Και μια μαύρη αγγειοπλάστης
Γυρίζει γυρίζει γυρίζει
Τον τροχό της πλάθοντας ένα αγγείο
Με σχέδιο παρμένο απ’ τη δική σου σάρκα
Εραστές σιγοκλαίνε το σούρουπο
Χαθήκαμε με ακούς
Χαθήκαμε
Καθώς χτυπούν εκατό καμπάνες
Και μιλούν τα αστέρια.
*Από το βιβλίο “Κέννεθ Ρέξροθ – ποιήματα”, Εκδόσεις Ηριδανός, μετάφραση Γιάννης Λειβαδάς.