Artwork: Edgar Degas (1869)

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ/αυτή

άντρα μου
καλέ μου

σφίξε με

κορμούς κάνε τα χέρια σου
και χτίσε με
καλέ μου

στην ξέρα του στήθους σου
άσε με να προσαράξω

λουλούδιασέ με
με τις λεξεις σου
τις ανθοφόρες

μέρος σου κάνε με
ρίζωσέ με

άντρα μου
καλέ μου

(ο χορός ξάφνου θρηνεί)

Πού είναι το σύνολο της αναπνοής μου;
κάνε δυο βήματα πιο πέρα
στις τρεις μερες
σταματά το άνθισμα
και γίνεσαι ένα έλος

κάνω ενα βήμα
και σβήνεται η ψυχή μου
για το επόμενο
χάιδεψε με λίγο εδώ
να, εδώ, στην πλάτη
μη μου κρατάς το χερι
καλέ μου

ξημέρωσε η τέταρτη μέρα
άντρα μου

φεύγω καλέ μου

να αναπνεύσω κι ύστερα
καλέ μου
θα γυρίσω

έχω πλεόνασμα αφής

μη φοβηθείς
δε θα χαθώ

μαζί μου θα είσαι συ για πάντα

μη ν τ η ν α γ γ ί ζ ε ι ς α υ τ ή

σκίζω τα μάγουλά μου
και ξυπνάνε όλα τα μοιρολόγια
που ’χω μέσα μου

άντρα μου
στον δρόμο για την κόλασή μου
θα σε φέρω
-καλέ μου-
πυρπολοόμενο
άσ’ την

*“Πάσα Ανάσα”, εκδ. Υποκείμενο, Δεκέμβριος 2016.