I.
Μαύρο πηγάδι
άσπρος γιαλός
και το θολό ποτάμι.
Μάζευες άσωτα νερά
μ’ έσωζες στην ποδιά σου.
II.
Ακόμα έχει ανάμεσα στά φρύδια της
την έγνοια μου.
Ακόμα
το πιό κακό μου όνειρο
III.
Θά ’ρθει χειμώνας
χωρίς ρόδια και σύκα ξερά, χωρίς κυδώνια
κρεμαστά στο μπαλκόνι.
Χωρίς τά παραμύθια σου
Που έλιωναν το χιόνι.
*Από τη συλλογή “Νερά απαρηγόρητα”, έκδοση Πλανόδιον, Αθήνα 2004.
