Στους Γιαννιώτες Μουσουλμάνους.

«Πόσες πόλεις χτίστηκαν κι ύστερα χάθηκαν μαζί με τους κατοίκους των»
Κατακλείδα επιγραφής στα Γιάννινα.

Στο μεντρεσέ το φως που μπαίνει
Από τον ανατολικό φεγγίτη
Κάθε εικοσιεπτά χρόνια πέφτει
Στο ασημουργημένο Κοράνι

Φτιαγμένο από κάλφα κι όχι μάστορα
Πάντως απ’των Γιαννίνων το εσνάφι
Στα χρόνια του Αλήπασια
Και πριν παρθεί το Σούλι

Μήπως θυμάσαι ακόμη τη βουή
Απ’ των χαλκοματάδων τα σφυριά
Κι απ’ των ταμπάκων τ’ αργαστήρια

Μήπως θυμάσαι τρομερή την πυρκαγιά
Και τον αχό των κανονιών
Όταν μας χάλασε ο Αφέντης το Βαρόσι

Ο γιος του Αχμέντ Εμίν
Στέκεται στην εχέμυθη επικράτειά του
Σκαλίζοντας άλλης μιας νύχτας
Την αδυσώπητη αυγή

Έχει στο βλέμμα μια ιλαρότητα
Που δεν αρμόζει σ’ άνθρωπο
Με την δική του φήμη

Ηταν ο Μ. Μεσάλεμ, λόγιος
Επιγραφέας στα Γιάννινα
Στα μηλίγγια του άσπρο
Κι ακόμη υπέγραφε
Ως γιος του Αχμέντ Εμίν

Λήθη τον πρόκανε στην Αβέρωφ.

Μεσάνυχτα κάθετα στη γωνιά του μεντρεσέ
Φεγγάρι στάζει αίμα στο Κοράνι
Απόψε που κατέβηκε ο Αλλάχ του
Τι βλασφήμια –
Απόψε παίρνουν το κεφάλι του Αλή.

Αιγάλεω – Κόνιτσα, Φθινόπωρο 2019