Να ‘μουν στη λίστα
με τις αγάπες σου
εκείνες
που αποκοιμίζουν
τη λύπη
κουνώντας
ένα παλιό
ασημένιο
ρολόι τσέπης
μπρος στα πεινασμένα
μάτια της
κι έπειτα
σου διαβάζουν
ένα ποίημα
ή σου δείχνουν
ένα κομμάτι
απ’ το λαιμό τους
μια γρατζουνιά
στη γάμπα απ’ το ξυράφι
λέξεις απλές
κι ανώδυνες εικόνες
μέχρι κι εσύ να κοιμηθείς…
Τότε θα πίστευα ξανά στην αμυδρή αξία
της Στατιστικής…
*Από τη συλλογή “Περί Άνοιξης και άλλων Εμμονών”, Εκδόσεις 24 γράμματα, Αθήνα 2013.
