«Αιών παίς εστι παίζων, πεσσεύων-
παιδός η βασιληίη».
Ηράκλειτος

Άραγε γνώριζε ο επιστάτης
που κοίταζε όλη μέρα το ρολόι του τοίχου
καταγράφοντας αδιαλείπτως την παραγωγή σας
άραγε γνώριζε
πως οι λεπτοδείχτες εξαπατούσαν τους ωροδείχτες
πως οι δευτερολεπτοδείχτες δεν άντεχαν άλλο
τη μαύρη σκλαβιά και κωλυσιεργούσαν
κι ότι γενικώς το ρολόι
βρισκόταν εκτός ελέγχου;

Ποιος ξέρει αν κι αυτό δεν ήταν προϊόν
ωρολογοπο ιού σιωπηρώς διαμαρτυρομένου
ενός τελοσπάντων
που τρελάθηκε ν’ ακούει μέρα-νύχτα
τους βουρλισμένους χτύπους
εκατοντάδων ρολογιών;

Είπε κανείς στον επιστάτη σας
από τότε
ότι τα ρολόγια τις αυταπάτες μας
μόνο μετρούν;
Κι αν κάνει πως δεν καταλαβαίνει,
γιατί δεν καταγγέλλουμε μονομερώς την εξαπάτηση;
Κι οι ρολογάδες; Με ποιου το μέρος επιτέλους τάσσονται
κι όλο σκύβουν με τους φακούς τους σωπαίνοντας
πάνω από τους μηχανισμούς των ανιάτων ρολογιών;

*Από τη συλλογή “Δοκιμές συγκολλήσεως”, Εκδόσεις Φαρφουλάς, Ιανουάριος 2003.