ΝΕΚΡΑΝΘΕΜΑ

Ἐχθὲς
δύο
ἐραστὲς
Σάββατο
βράδυ
ἡ
λύσσα
τῆς
γλώσσας
τοὺς
ἔφερε
μιὰν
ἀνάσα
πρὶν
τὸ
θάνατο

ΕΦΕΝΤΡΑ

Γυναίκα-μοναδικότητα πιθανοτήτων

Διαβάζεις τὰ ἀκρογιάλια μὲ τὸ σῶμα σου
Κάτω ἀπὸ τὴν κοιλιά σου ἡ προσευχὴ
τοῦ καλοκαιριοῦ
Ὁ ἐνεστώτας ποὺ συλλαβίζει
τὰ ἀστέρια

ΚΙΤΡΙΝΟ

Ἔπαψε νὰ μὲ παιδεύει
Τὸ χαμομήλι

Τώρα θρηνῶ τὸ κίτρινο
Μέσα στὰ μαλλιά σου

ΚΑΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΕΚΡΕΤΕΡ

Ἐχάθηκαν οἱ λέξεις
Ἐπάνω στὸ χαρτὶ ἔμεινε τὸ αἷμα τους

Καμία εἰκόνα μόνο κάτι λίγα
φοβισμένα μυστικὰ
Σὰν βελόνες δίχως νῆμα

Ἕνα κενὸ χορτασμένο καὶ ἀνθεκτικὸ
Νὰ γυρεύει νερὸ γιὰ τὶς σκιὲς
μὲ τὸ ἀθῶο σχῆμα τῆς καμπύλης

ΣΠΑΤΑΛΗ

εἶναι σπατάλη
οἱ λέξεις
στὸν ἔρωτα

*Από τη συλλογή “Ὁ ἔρωτας τῆς βροχῆς εἶναι παντοτινός”, Εκδόσεις Κουκκίδα, Αθήνα 2019.