Ένα πρωινό με διάθεση χαράς ξεκίνησα το ταξίδι –
Αποσκευές τα όνειρα-
Συντροφιά οι σκέψεις-
Οι θάλασσες που θα συναντούσα-
Τα πανύψηλα βουνά-
Τον έρωτα-
Την Αγάπη-
Και…
Ξεκινώ-
Όλα Υπέροχα-
Γύρισα κάμπους, πόλεις μαγικές-
Έζησα πανηγύρια, μέθυσα με την
Ανατολή το ηλιοβασίλεμα…
Η ψυχή γεμάτη έκσταση-
Τ’ αστέρια πάνω μου συντροφιά-
Το φεγγάρι έλουζε τα μαλλιά-
Φώτιζε το όνειρο-
Τα μονοπάτια με λουλούδια έκαναν τα βήματα χορό-
Οι μέρες υπέροχες-
Η μοναξιά όμως;
Πάντα συντροφιά-
Έγινε κτήμα, προχωρούσα μαζί της-
Ο ήλιος έκαιγε το πρόσωπο-
Φώτιζε γλυκά την ψυχή-
Έδινε ελπίδα-
Εξερευνώντας το κάθε τι…κατάλαβα ότι….
Μου έλειπε το τραγούδι-
Έκανα τραγούδι το ταξίδι-
Γέμισε νότες η ψυχή-
Βγήκα στο απέραντο γαλάζιο-
Η απεραντοσύνη έφερε λυγμούς-
Η θέα προς την ελευθερία με τρόμαξε-
Η ζωή επανήλθε πάλι στο ρυθμό
της καρδιάς-
Το φως των άστρων με φόβισε-
Έμεινα μόνη να κοιτώ-
Τυλίχτηκα στο σώμα και έδωσα πνοή-
Σκούπισα το δάκρυ-
Πήρα δύναμη απ’ τα φτερά μου-
Σηκώθηκα-
Έψαξα-
Προχώρησα-
…κάπου θα βρω την Αγάπη τον έρωτα μια φωλιά μέσα μου σκεφτόμουν-
Όλα πάλλονται στην απεραντοσύνη του κόσμου-
Τρέμουν στην καρδιά-
Γυρίζουν για μια ανάσα δίπλα-
Οι μέρες περνούσαν-
Συνειδητοποίησα-
Η Αγάπη είναι παντού-
Αρκεί να τη βλέπουμε με τα μάτια της καρδιάς-
Να ευχαριστήσουμε το θεό για το εξαίσιο κόσμο-
Και όλα γίνονται απ’ την αρχή στα μέτρα που μπορείς-
Όταν έγινε αυτό-
Τα βρήκα γύρω, παντού-
Τ’αγκαλιασα-
Δάκρυσα από χαρά και συνέχισα να ζω τη γλύκα της ζωής-
Στην Αγάπη δεν υπάρχουν δρόμοι-
Τους φτιάχνουμε εμείς-
Το ταξίδι όλο
Η ΖΩΗ
Μια διαδρομή-
Μια στιγμή-
Ένα δάκρυ-
Ένας πόνος-
Μια χαρά-
Ένα σκίρτημα-
Μια αύρα σ’ ένα όνειρο-
Ένας τεράστιος ποιητικός ουρανός μ’ αστέρια για συντροφιά και φτάνει-
Θα ταξιδεύω στη διάφανη λίμνη που οι ορίζοντες θ’ ανθίζουν…
Ψάχνοντας το τέλειο χρώμα.