Αυγή βρυχηθμός
Νύχτα η ώρα
Ανάβουν τα φώτα
Στους δρόμους
Τίποτα δεν απαγγέλλεται
Ναυάγιο σώμα
Στην αναπνέουσα γραφή.

νΰξ μοι υπάρχει, οίστρος άκολασίας,
ζοφώδης τε καί ασέληνος, έρως της αμαρτίας

Νυχτερινά καφενεία
Πιο φωτεινά απ’ τα
Ζεστά μεσημέρια
Αισθήσεις
Επικίνδυνη
Ύλη.

συρματοπλέγματα
βαριά ζώνουν τη δόλια μου καρδιά

(ενώ ο κυρ Αλέξανδρος,
άναβε το κεράκι,
πήγαινε χύμα τσιγάρα στη Βαστίλη,
για τον Αλφόνς ντε Σαντ,
κατηφορίζοντας
να πιεί το κρασάκι του
στου Καχριμάνη…)

*Από τη συλλογή “Hotel Nada”, εκδ. ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, Ιανουάριος 2018.