Καταδοχές

Να καταδέχεσαι
του περαστικού την καλημέρα, το γειά σου του γειτόνου
τις βροχοστάλες,τα χελιδόνια,τις ξεχασμένες σου ρίζες
της αστραπής το φευγαλέο βλέμμα
τα φύλλα της καρδιάς της,τις ανάπαυλες στα οροπέδια
το όνειρο μέσα στα όνειρα, τη δροσιά της αυγής
τις φτερούγες π’ανεμίζουν σαν πετούν
την ψυχή που γίνεται τιμόνι, τα κρυμμένα κλειδιά
τ’αγιόκλημα πάνω από τα μάτια σου

Τ’αχνάρια σου μην σέρνεις στις στάχτες
να έχεις ήχο στις σιωπές σου
και λόγια μονάκριβα,για εκείνους που ακούνε
άκου,χτυπάει ο άνεμος την πόρτα
μην τρεμοσβήνεις

Να καταδέχεσαι,
τους χορούς των παλιάτσων – και των ακροβατών-

Στ’αγριοκαίρι να ωριμάζεις αθόρυβα
γινου θύελλα στην κατάλληλη στιγμή
τα σύννεφα θέλουν απλωσιά

Μάρτιος 2019

***

Φύσημα

Φύσηξες πνοή
ως τον γλαυκό μυχό μου
έκαψες σαν μανιασμένη αστραπή,
πιο κάτω από το δέρμα το χνώτο έγινε κοφτό
κάθετη σπαθια,πνοή μου,
η κατάρα που έστειλες

Φεβρουάριος 2000

***

Στην πρώτη αχτίδα

Στην πρώτη αχτίδα, τραβάς την κουρτίναι
αποτρέποντας το φως να σ’αλλάξει

Μέσα στο δωμάτιο,πλανιέται η σιωπή σου
το γέλιο της περιγελά,
την έρημη ζωή σου

Απρίλης 2011