Συγκυρία μυστυριακή

Κόκκινη φωτιά η όψη σου
υπό το φως των αστραπών
κυριαρχεί στις αισθήσεις

Σε έχω μάθει Σελήνη
και δεν με νοιάζει
Μόνο να σε θαυμάζω

Ας βρέξει λοιπόν.

***

Καταστάλαξη

ας αφήσουμε όλα τα περίτεχνα νοήματα κι ας δούμε την ουσία
τον ανύπαρκτο χρόνο που τον μετράμε σε στιγμές
και την αλήθεια που υπάρχει πίσω από κάθε ψέμα
κι ας αφεθούμε ελεύθεροι να ζήσουμε επιτέλους
τον εναπομείναντα χρόνο

***

Σταλαγματιές

Έσταζε η σκουριασμένη οροφή του πλοίου
πάνω στο τραπεζάκι
ένα κίτρινο υγρό
μουσκεύοντας και τις γύρω καρέκλες
σταγόνες βρώμικες
κι αληθινές

Όπως κι ο μόχθος πάνω στη ζωή.

*Από τη συλλογή “Ασημαντότητες” , εκδ. Κύμα, 2018.