ΑΚΗΡΥΧΤΗ ΕΙΡΗΝΗ

Η ανάφλυφη ανάσα ενός ακέφαλου παιδιού.
Πάνω στα δέντρα φωλιάζουν πλαισιοκατασκευές.
Όψεις μιας ακήρυχτης ειρήνης.
Οι λιμασμένοι των ειρρημάτων.

Μεσούσης οδοτοστοιχίας αναθώδους κλυδωνισμού.
Σήματα μορς μεσοτοιχίας απροσπέλεστης.
[Κ]Λίβανος δυσπιστίας.
Όστρια οστρακοσκοπείου.

Εγκεφαλικά κύτταρα αμοιβάδας.
Κάτασπρο του ερέβους σεντόνι.
Αλεξικέραυνο σπλήνας διογκωμένης.
Τικ-τακ! Τικ-τακ! Τικ-τακ!

***

ΠΟΛΕΜΟΣ

Στην αδιασάλευτη βασκανία
μιας στοιχειωθετούσης
πυρκαγιάς που κοχλάζει
δαιμόνια αφής
καθώς πεοθηλάζει η μήτρα
των χαμένων ωρών
τον κερδισμένο χρόνο
το σ’ αγαπώ
μιας χειροβομβίδας του ίμερου
η σχάση του ατόμου
καθώς
διασπάται
μέσα σε σελίδες
τρεμάμενου πόνου
ενώ οι στάχτες
του Κρονίου [αφ]ορισμού
στέκουν μπροστά στο τετράγωνο
μιας απέλπιδος
τιτανομαχίας
η ωραία κοιμωμένη
μετά από χρήση μορφίνης

*Από τη συλλογή “Η Ατέρμονη Πύλη”, εκδ. Provocateur, 2018.