Πεπρωμένο

Ποιητής μπορεί να γίνει
όποιος είναι ανίκανος να γίνει Άγιος…

El Floridita Bar

Ο τρελός κι η θάλασσα…
Ξέρω πως θα με καταπιείς γι’ αυτό και θα σε σκοτώσω…

Ο σοφός κι η θάλασσα…
Ξέρω πως θα με καταπιείς γι’ αυτό και σ’ αποφεύγω…

Ο ποιητής κι η θάλασσα…
Αν δεν σε δαμάσω δεν είμαι άξιος να με πνίξεις…

Μέσα μου πάντα πάλευα μια θάλασσα
μα δεν ήμουν τρελός
ούτε σοφός
κι οι λέξεις
έρχονταν στον ύπνο μου
να με κοροϊδέψουν…

Κραυγή

Κύριε Μπουκόφσκι…
Ελάτε να σας κεράσω μια ντουζίνα μπίρες…
Ελάτε να παίξουμε μπουνιές…
Κι ανάμεσα στα αίματα και τα στάχυα
να φωνάξουμε στο φασίστα το θάνατο
πως οι σκέψεις δεν πέφτουν νεκρές…

Το τέρας

Λοχ Νες…
Βικτώρια…
Βαϊκάλη…

Παντού ζει
ένα τέρας
ανυπότακτο
ίδιο
με την ψυχή του…

Άφεση

Σ’ εκείνες τις άκυρες μέρες
που σε παίρνει
ο διάβολος απ’ το χέρι
και σε οδηγεί στην μυστική
χρονορουφήχτρα της λησμονιάς…

Αφέσου, μα κράτα
τα μάτια και τα χείλια
σφραγιστά…

Ελευθερία

Η ελευθερία είναι θέμα
αναπνοών…

Συνωμοσία

Απ’ το τίποτα γεννιέται ένα ποίημα…
Μην ακούς τα κρίνα που συνωμοτούν…

Ντόμινο

Κάποτε
θα παίξουν
ντόμινο
οι ψυχές…
Πρώτη θα πέσει η δική μου…
Πάντα κάποιος πέφτει πρώτος…
Έπειτα ορδές…
Ακολουθούν…

Προσευχή

Αμήν…
Έφτασα επιτέλους εκεί
που τόσα χρόνια
προσευχόμουν…
Βρήκα αυτό που έψαχνα…
Αυτό το σπουδαιότατο Τίποτα
και το έκανα για πάντα δικό μου…

*Από τη συλλογή “Μηδέν γραμμάρια”.